Heeft de tijd zich uit het leven van Ivar Klèm teruggetrokken zoals bij eb de zee zich terugtrekt van het strand, of spelen hier andere dingen?
kan hij het weerkerend getij van zijn herinneringen vertrouwen? En wie heeft hem hier in deze quarantaine van de dood geplaatst? Is hij een patiënt of een gevangene? En wij, wat zijn wijzelf?
Een grimmig en ontroerend verhaal, waarin de komende tijd van het grote vergeten zichtbaar wordt.

Aart van Zoest in Ons Erfdeel,/i>: ‘Iemand heeft eens beweerd dat een boek de moeite waard is wanneer je het na lezing onmiddellijk wilt herlezen. Hellema’s ,De maan van de vorige avond is zo’n boek. Bij veel van wat er dezer dagen aan Nederlandstalige letterkunde wordt voortgebracht denk ik: prachtig geschreven, helaas gaat het nergens over. Bij Hellema gaat het ergens over.’