Brakmans debuut Een winterreis verscheen in 1961. Het is een roman met autobiografische trekjes. Vooral is het een ode aan Brakmans vader. De schrijver: ‘Ik vind dat je een mens geen groter eerbetoon kunt geven dan dat je hem beschrijft zoals-ie is. Hij vond het hoogste niveau dat je kon bereiken onderwijzer. Toen ik arts werd, begreep-ie het niet meer. Ik kan met de hand op het hart beweren: ik heb verschrikkelijk veel van die man gehouden. Zo veel, dat ik het het leven nooit vergeven heb dat hij aftakelde, zoals ik dat in Een winterreis beschreven heb.’
