Een vrouw apart. En de stad is het verhaal van een vrouw die kiest voor een ongebonden en onafhankelijk bestaan, met alleen literatuur en de stad als constante metgezellen. Gornick beschrijft het ritme van de stad, de toevallige ontmoetingen, de steeds veranderende vriendschappen en de voortdurende worstelingen, die net zo hardnekkig zijn als het gevoel dat er elders een beter feestje is waar je niet voor bent uitgenodigd. De rode draad in het boek wordt gevormd door de gesprekken met Leonard, een homoseksuele vriend die scherp op zijn eigen ongelukkige leven reflecteert. Deze vriendschap heeft ‘meer licht geworpen op de raadselachtige aard van intermenselijke relaties’ dan welke intieme band in haar leven ook. De gesprekken tussen Leonard en Vivian zijn als een Grieks koor bij de stroom van ontmoetingen met portiers, groentemannen, travestieten, kennissen en buren.
Met deze memoir brak Gornick in 2015 eindelijk door bij het grote publiek. Ze is een van de beste denkers die Amerika heeft voortgebracht. Niemand is scherper dan zij in het oproepen van het grootsteedse bestaan en het bespiegelen over feminisme en literatuur.
Quotes:
'Ze is ongelooflijk, niet alleen als schrijver, ook als observator en denker. Vivian Gornick lezen is blij worden. Vanwege haar observaties, haar rake gedachten, haar intelligentie en haar humor. Ze schrijft schijnbaar moeiteloos en met een lichte toets, zelfs over de zwaarste onderwerpen. Ook mooi meegenomen, zeker in een tijd waarin reizen onmogelijk is: als je Gornick leest, kan je New York horen, ruiken en voelen.' - De Standaard
'In dit memoir blijf je zinnen onderstrepen. Gornick schrijft over haar ongebonden leven in New York. Eerlijk en licht sardonisch.' - Trouw
'Gornick wekt met Een vrouw apart. En de stad uiteindelijk sterk de indruk dat ze, het halflege glas feestelijk geheven, het (stads)leven viert.' •••• - NRC Handelsblad
'Tweehonderd verbluffend rijke pagina’s, […] Als je hem eenmaal hebt ontdekt, kun je als lezer haar sardonische, kwetsbare, wijze stem niet meer missen.' - VPRO Gids
'De Amerikaanse essayiste puurt op oprechte wijze, wars van zelfingenomenheid, universele waarheden uit alledaagse, persoonlijke anekdotes. […] Ze vergaart met welgekozen observaties en openhartige bespiegelingen rond samenleving, liefde en vriendschap een collage waarin meer levenservaring huist dan in de meeste zelfhulpboeken.' - HUMO
'Dit boek kan worden gelezen als een verzameling samenvattingen van nooit geschreven romans en als gezegd, mini-essays. Een enkele keer doet zij denken aan Simon Carmiggelt op een van zijn mindere dagen en dan in New York, maar meestal, en vooral ook dankzij haar stem, weet ze bij de lezer binnen te dringen als, ja als schitterend gif.' - Arnon Grunberg in de Volkskrant
'Eerlijk, menselijk, intelligent, en niet bang om zichzelf in de spiegel te bekijken.' - Marja Pruis in De Groene Amsterdammer
'Als Gornick op dreef is, doet ze me aan Renate Rubinstein denken: even openhartig en direct, op het schaamteloze af, over haar persoonlijke leven. Er zit veel zelfoverwinning in hun werk, ze ontplooien zich tegen de klippen van verdriet en verbittering op.' - Frits Abrahams in NRC Handelsblad
'Puntgaaf geformuleerde gedachten over haar turbulente liefdesleven, literatuur en toevallige ontmoetingen serveert ze.' – De Morgen