Jarenlang bestond voor duizenden Nederlanders een feestavond uit een programma met een conferencier, een accordeonduo, een rolschaatsnummer, een goochelaar, een jongleur, een zanger of zangeres en liefst ook nog een kunstfluiter. Vanaf 1945 tot in de jaren zestig, tot de klad er in kwam, reisden vel honderden artiesten naar alle uithoeken van het land, om steeds weer in onverwachte situaties te belanden – al was het maar de afwezigheid van een kleedkamer of een ongestemde piano.
