In 21 briljante lyrische miniaturen observeert Lipska op zorgvuldige, tedere en ‘meedogenloze’ wijze de realiteit. Deze gedichten zijn als ‘splinters’, die pijn doen omdat ze ons laten zien wie we werkelijk zijn, die de onwaarachtigheid van menselijk gedrag tonen en beschrijven hoe wanhopig de menselijke behoefte aan tederheid kan zijn.
