Na de dood van zijn vrouw mijmert Jean-Louis Fournier over zijn verlangen naar verbondenheid en zijn behoefte om alleen te zijn. Zowel de pijnlijke periodes van eenzaamheid als die heerlijke momenten alleen – met een boek, een gedachte, als koning van je eigen rijk. Met een zachte, open en soms melancholische blik kijkt hij naar een wereld waarin iedereen nog nooit zo alleen was maar toch uitermate verbonden kan zijn.
