Alsof ik er niet ben is het gruwelijke verhaal van de fysieke strijd van een vrouw om te overleven in een kamp tijdens de Balkanoorlog; over de totale vervreemding van lichaam en geest. Het is tevens het verhaal over de vraag wat te doen met een zwangerschap als gevolg van verkrachting.
De lerares S. is een jonge Bosnische moslimvrouw. Als de Balkanoorlog uitbreekt wordt ze opgesloten in een Servisch vrouwenkamp. De vrouwen verblijven daar onder mensonterende omstandigheden. Elke avond worden enkele vrouwen afgevoerd door de militairen naar de ‘vrouwenkamer’, waar ze verkracht en mishandeld worden. Velen keren daarvan niet terug. Ook S. ontkomt niet aan de vrouwenkamer, en de enige manier om te overleven is haar gevoel compleet uit te schakelen.
Dan wordt ze ‘verkozen’ om de hoer van haar beul te worden. Meer dan een halfjaar leeft ze met hem samen in een apart gedeelte van het kamp. Zo kan ze aan de ergste fysieke gruwelijkheden ontkomen, maar ze raakt wel zwanger.
Als ze na de oorlog asiel krijgt in Zweden is het te laat voor een abortus. Meerdere malen heeft ze gezien hoe pasgeborenen door hun moeder werden gedood, en ook S. is vastbesloten haar kind niet te houden. Maar als haar pasgeboren baby op haar buik wordt gelegd, wordt S. geconfronteerd met het dilemma of ze het kind wel of niet zal houden.