Amsterdam, Tweede Wereldoorlog. Een jongen loopt door plan Zuid, de toenmalige nieuwbouwwijk van de hoofdstad. Met alle poriën open beleeft hij de oorlog en het stille, zonder ophef oplossen van zijn joodse vriendjes en vriendinnetjes. Daartussendoor roffelen de met ijzer beslagen gevechtslaarzen van de bezetter over de keien en hun meerstemmig gezang golft omhoog tegen de gevels. In een associatieve, meanderende maar ook uiterst precieze stijl schrijft Heeresma op melancholieke toon over zijn jeugd die samenvalt met de oorlog, met het verdwijnen van het grootste deel van de joodse bevolking uit zijn stad en met de Canadese bevrijding van die wrede Duitse terreur.
