Ondanks het feit dat er in 1999 weinig bijzonders gebeurt voor Maarten ’t Hart, wordt hij het hele jaar door geconfronteerd met allerlei vormen van waanzin: het hoofdthema van deze roman. Tevens blikt hij in Een deerne in lokkend postuur terug op zaken waaraan hij in de loop van zijn leven belang hechtte. Zo werd deze schets van het laatste jaar van de eeuw niet alleen een dagboek maar ook een boek der herinneringen.
