Elisabeth Keesing (Amsterdam, 1911-Den Haag, 2003) promoveerde, na haar studie Nederlands, op ‘De economische crisis van 1763 te Amsterdam’. Ze debuteerde in 1952 met het toneelstuk De jade Boddhisatva en schreef daarna onder meer (historische) romans en biografieën. Voor haar twee romans over de familie Huygens, Constantijn en Christiaan en Het volk met lange rokken, werd haar de Litteraire Witte-prijs toegekend. In 1993 ontving Keesing de Anna Bijnsprijs voor haar gehele oeuvre.

‘Genoeg jonge schrijvers zijn heel wat minder beweeglijk dan Elisabeth Keesing.’ de Volkskrant

titels:
Wennen aan de wereld (1959)
Van Amstel tot Jang-tse (1960)
De blinde spinners (1962)
Men zoekt nog steeds (1966)
Golven, waarom komt de wind (1973)
En dan zou jij zeggen… (1977)
Maart is nog ver (1979)
Op de muur (1981)
Constantijn en Christiaan (1983)
Op andere voeten (1986)
Het volk met lange rokken (1987)
Tijd gerekt (1993)
Hoe ruim een kooi ook is (1996)
Conform afspraak (1999)