De Grote Turk werd hij genoemd. In Turkije ging hij de geschiedenis in als Kanuni sultan Süleyman, dat wil zeggen, de Wetgever. Wij kennen hem als de Prachtlievende. Tijdens zijn sultanaat (1520-1566) strekte het Osmaanse Rijk zich uit van de Donau tot aan de Eufraat, Tigris en Nijl. Het was bovendien de Gouden Eeuw van de Turkse geschiedenis.
‘Een barbaar van duistere afkomst’ was het striemende oordeel van Erasmus over ‘Solymanno’. Buitenlandcorrespondent Henk Boom volgde het spoor van de sultan en kwam tot andere conclusies. De kennis van de Osmaanse beschaving was minimaal in Erasmus’ tijd. Haar cultuur werd genegeerd en haar slechte imago was het resultaat van christelijke propaganda.
In Rhodos, Boedapest, Wenen, Sarajevo, Istanbul en Amasya sprak Boom met historici. Hij bezocht plaatsen waar de Grote Turk een rijke erfenis naliet. En hij stelde vragen. Wat was de rol van zijn echtgenote Roxelana? Waarom werden twee van zijn zonen geëxecuteerd? Had Wenen in 1529 veroverd moeten worden? Moest Hongarije een bufferstaat zijn tussen Osmanen en Habsburgers?
Het resultaat van deze aanpak levert een fascinerend tijdsbeeld op van een heerser die meer invloed op de toekomst van Europa heeft gehad dan meestal wordt aangenomen.
