De verhalen in Het water vangen zijn speels en zwierig, licht en zwaar, en de personages passen altijd net niet in de wereld die ze bewonen. Een jonge vrouw is ervan overtuigd dat ze zwanger is van een dolfijn, Adorabelle hoort de tweede oerknal, die in haar oor verder echoot, een meisje vermoordt per ongeluk haar kip en de jonge asielzoeker met buigzame hoop is nergens veilig.
Het water vangen is een troostrijk debuut over de hunkering naar verbinding, over pijn die je het liefst met nog meer pijn bestrijdt en over water natuurlijk.
