Leo Henri Ferrier (Paramaribo, 1940 -2006) was de jongste van zes kinderen uit het onderwijzersgezin van Johan Ferrier (de laatste gouverneur en eerste president van Suriname) en Eugenie Lionarons. Zijn overgrootmoeder was een Hindoestaanse. Een deel van zijn jeugd woonde hij in Commewijne bij een kinderloze tante, die was getrouwd met een districtsambtenaar. Daardoor kon hij later in Atman zowel van binnenuit schrijven over de districtsjongen Lonnio (de ik-figuur), die dikwijls voor een Hindoestaan wordt aangezien, als over Orlando, zoon van een vooraanstaande Creool in Paramaribo.