De titel is ironisch: alle
hoofdpersonages zijn mensen vol
gevoel die het plattelandsleven
niet als rustig of kalm ervaren.
De roman draait om een onafhankelijke
vrouw, Batsheba Everdene,
die zo moedig is conventies
te negeren en zelfstandig een
boerderij te beheren. Ze heeft drie aanbidders wier levens onvermijdelijk met elkaar verstrengeld raken.
Ver weg van het stadsgewoel is een
poëtische roman. Hardy begon
als dichter en schreef daarna pas
romans. Later keerde hij terug
naar de poëzie. Juist in zijn romanfase
schreef hij prachtige
regels; gedeelten uit dit boek zijn
ooit geschreven als blanke verzen.
Het resultaat is verbluffend.
Dit meeslepende boek is
nooit eerder in het Nederlands
vertaald. Marcel Otten – vooral
bekend om zijn prachtige vertalingen
uit het IJslands – slaat met
de vertaling van dit werk nieuwe
wegen in.
Quotes:
“Een stijlvolle vertaling van Hardy’s vierde roman (1874) over een microkosmos in Dorset, waar toeval en noodlot regeren. […] Hardy is ook de koning van de oneliner. Bij hem is pech ‘een prima opiaat tegen paniek’.” NRC Handelsblad - Pieter Steinz (••••)
“Ook slaat de verteller zijn lezers om de oren met tal van wijsheden, net te lang en ook te goed voor op een tegeltje. Er is nauwelijks werk van Hardy in het Nederlands te krijgen. Laat deze vertaling een opmaat zijn tot meer.” Nederlands Dagblad - Elizabeth Kooman
“buitengewoon aanstekelijk […] de warmste en zonnigste van zijn romans’ Het Parool - Arie Storm (****)
“Soms poëtisch van taal met prachtige zinnen en rijke metaforen, soms in een zoekend en tastend proza. […] Emancipatorisch, sociaal bewogen, muzikaal en meeslepend.” Dagblad de Limburger - Koen van Eykhout (****)